TuHiszpania.pl
Temat podatków w Hiszpanii cieszy się dużym zainteresowaniem. Z pewnością zainteresuje on osoby, które planują dłuższy pobyt. Zgodnie z przepisami prawa podatki w Hiszpanii musi płacić każda osoba mieszkająca, czy też zarabiająca tam. Dobrze jest dowiedzieć się, ile wynoszą aktualne (stan na 2020 rok) stawki podatkowe. Duże znaczenie ma to, jaki status rezydenta posiadamy. Można wyróżnić podatek VAT, podatek dochodowy, podatek od nieruchomości, czy też podatki dla nierezydentów.
Kiedy należy płacić podatki w Hiszpanii?
Do płacenia podatków w Hiszpanii zobowiązane są osoby tutaj mieszkające oraz pracujące. Konieczne jest złożenie deklaracji podatkowej od majątku oraz dochodów. Podatek można zapłacić od całkowitego dochodu (w tym uzyskanego za granicą) lub dochodu uzyskanego wyłącznie w Hiszpanii. Właśnie dlatego tak ważne jest określenie statusu rezydenta, gdyż to od tego zależy sposób rozliczania się.
Osoba oficjalnie uznana za rezydenta jest objęta podatkiem od wszystkich dochodów (uzyskanych w Hiszpanii, a także poza nią). Do obliczenia wysokości zobowiązania wykorzystuje się skalę progresywną. Jeśli jednak nie jesteśmy rezydentem, to rozliczać będziemy się wyłącznie za dochody uzyskane w Hiszpanii. Najczęściej stosuje się do tego stawki zryczałtowane. Na uwagę zasługuje fakt, że uwzględnia ona również potencjalne dochody z posiadanej nieruchomości. Nie ma znaczenia, czy wykorzystujemy ją do celów zarobkowych, czy też nie.
Hiszpania dzieli się na 17 niezależnych regionów. Każdy z nich posiada własne stawki podatkowe. To, jak wysoki podatek będziemy płacić jest w dużej mierze uzależnione od miejsca zamieszkania. Nie można również zapomnieć o tym, że pracując w Hiszpanii jesteśmy zobowiązani do płacenia składek ubezpieczeniowych.
Podatki dla osób mieszkających w Hiszpanii
Status rezydenta w Hiszpanii otrzymujemy w przypadku, gdy mieszkamy tutaj minimum 6 miesięcy (183 dni w roku). Otrzymujemy go również w przypadku, gdy jesteśmy formalnie powiązani z tym państwem np. posiadamy tutaj rodzinę lub własny biznes.
Jak już wspomniano osoby posiadające status rezydenta muszą zapłacić podatek od całkowitego dochodu. Jest on wymagany w przypadku, gdy:
– osiągamy dochody roczne w wysokości minimum 22 tys. euro,
– prowadzimy własną działalność lub posiadamy status osoby samozatrudnionej,
– posiadamy przychody z wynajmu nieruchomości o wysokości minimum 1 tys. euro,
– jesteśmy w posiadaniu zysków kapitałowych lub dochodów z oszczędności ponad 1,6 tys. euro rocznie,
– pierwszy raz jesteśmy rozliczni jako rezydent podatkowy w Hiszpanii.
W jaki sposób uzyskać numer NIE?
Numer identyfikacyjny NIE jest niezbędny w przypadku, gdy przeprowadzamy transakcje prawne lub finansowe. Oznacza to, że bez niego nie będziemy mogli zakupić nieruchomości w Hiszpanii, założyć konta bankowego, a nawet opłacić podatków. O NIE nie muszą starać się osoby, które nie posiadają statusy rezydenta.
W dobrej sytuacji są osoby posiadające paszport UE. Załatwienie formalności przebiegnie bezproblemowo. Nieco inaczej jest w przypadku osób spoza UE. W zdecydowanej większości przypadków konieczne jest znalezienie tzw. gestora, który pomaga w załatwieniu spraw formalnych.
Podatki dla nierezydentów
Jeśli przebywamy w Hiszpanii krócej niż sześć miesięcy rocznie, to nie będziemy posiadać statusu rezydenta. Z tego względu zapłacimy wyłącznie podatek za dochód uzyskany w tym państwie. Stosowane stawki ryczałtowe są pozbawione wszelkich potrąceń, czy też dodatków.
Nierezydenci, którzy posiadają własną nieruchomość w Hiszpanii również muszą złożyć zeznanie podatkowe. Ważne jest to, aby opłacić podatek od nieruchomości dla nierezydentów, a także lokalny podatek od nieruchomości.
Na uwagę zasługuje fakt, że Hiszpania zawarła wiele umów dotyczących podwójnego opodatkowania. Dobrze jest zapoznać się z aktualną listą państw. Dzięki temu unikniemy konieczności podwójnego regulowania zobowiązań podatkowych.
Ile wynoszą stawki podatkowe (2020)?
Jak już wspomniano stawki podatkowe różnią się od siebie w zależności od regionu. Poniżej przedstawiono uśrednione wartości, dzięki którym można mniej więcej oszacować zobowiązania podatkowe. Dokładna ich wartość będzie zależeć jednak od miejsca naszego zamieszkania.
– dochód do 12 450 eur – 19%,
– dochód od 12 450 do 20 000 eur – 24%,
– dochód od 20 200 do 35 200 eur – 30%,
– dochód od 35 300 do 60 000 eur – 37%,
– dochód powyżej 60 000 eur – 45%.
Należy wiedzieć, że zapłacenie podatków możliwe jest tylko wtedy, gdy zarejestrujemy się w organie podatkowym Agencia Tributaria. Jest to nasz obowiązek, niezależnie czy posiadamy status rezydenta, czy nie. Podczas rejestracji potrzebny nam jest numer identyfikacyjny obcokrajowca (NIE).
Jak złożyć zeznanie podatkowe?
W pierwszym roku rezydencji podatkowej należy złożyć deklarację podatkową niezależnie od wysokości dochodów. W kolejnych latach nie musimy tego robić, jeśli nasz łączny dochód jest niższy niż 8 tys. euro. Ważna jest również wysokość dochodu z odsetek bankowych lub dochodów z inwestycji. Jeśli nie przekracza on 1,6 tys. euro, to nie musimy składać hiszpańskiej deklaracji podatkowej. Podobnie jest w przypadku, gdy zarabiamy mniej niż 22 tys. euro rocznie, czy też uzyskujemy dochód z wynajmu nieruchomości mniejszy niż 1 tys. euro.
Deklarację podatkową zwykle wypełnia się drogą elektroniczną. Możemy złożyć ją przez internet. Na takie udogodnienie mogą jednak liczyć wyłącznie osoby posiadające cyfrowy certyfikat identyfikacyjny.
Ile wynosi stawka podatkowa dla nierezydentów?
Nierezydenci, którzy są obywatelami UE/EUG są objęci stawką podatku zryczałtowanego w wysokości 19% lub 14%. Wszelkie zyski kapitałowe, które wynikają z przeniesionych aktywów są opodatkowane stawką 19%. Tak samo jest w przypadku opodatkowania oprocentowania inwestycji oraz dywidendy. Na uwagę zasługuje fakt, że często ten podatek jest niższy. Wynika to z ustawy o podwójnym opodatkowaniu. Ponadto obywatele UE są zwolnieni z podatku od oprocentowania inwestycji.
Opodatkowaniu w wysokości 24% podlegają opłaty licencyjne. W przypadku emerytur obowiązują stawki progresywne (od 8 do 40%).
Podatki dla osób pracujących tymczasowo
Obcokrajowiec pracujący tymczasowo jako przydział objęty jest innymi stawkami podatkowymi. W przypadku, gdy hiszpański dochód jest mniejszy niż 600 000 eur stawka podatkowa wynosi 24%. Jeśli jest on większy niż wymieniona kwota, to podatek będzie wynosił 45%. Należy jednak podkreślić, że w tym przypadku nie ma podatku od zysków kapitałów uzyskanych poza Hiszpanią.
Podatki dla małżeństw
Osoby będące w małżeństwie mogą zdecydować się na opodatkowanie wspólne. W pierwszej kolejności należy jednak porównać wysokość podatku płaconego oddzielnie oraz wspólnie. Nie można jednoznacznie stwierdzić, która opcja będzie w naszym przypadku korzystniejsza. Należy wspomnieć o ulgach podatkowych dla małżonków. Wynosi ona 3,4 tys. eur dla drugiego podatnika / 5,5 tys.eur dla pierwszego podatnika.
Podatek od nieruchomości w Hiszpanii
Podatek od nieruchomości musi zapłacić każdy, kto posiada własną nieruchomość, która zamieszkiwana jest od 1 stycznia danego roku. Jego wysokość to kwota wynajmu pomnożona przez lokalną stawkę podatkową. Podatek od nieruchomości obowiązuje zarówno rezydentów, jak i nierezydentów. Warto również wspomnieć o konieczności zapłaty podatku za zbiórkę śmieci.
Podatek od nieruchomości płacony jest nawet wtedy, gdy nie jest ona wynajmowana. Podczas jej sprzedaży musimy opłacić podatek od przeniesienia własności.
Podatek od zysków kapitałowych
Zyski kapitałowe generowane są m.in. podczas sprzedaży nieruchomości, czy też innych inwestycji. Wysokość opodatkowania wynosi:
– pierwsze 6 000 eur – 19%,
– od 6 000 eur do 50 000 eur – 21%,
– powyżej 50 000 eur – 23%.
Wysokość podatku majątkowego
Podatek majątkowy był przez pewien okres wycofany, jednak aktualnie został on przywrócony. Jego wysokość zależy od wartości posiadanych aktywów (na dzień 31 grudnia danego roku). Podatek majątkowy muszą zapłacić osoby, których majątek jest wart więcej niż 700 000 eur. Stawka wynosi od 0,2 do 2,5% wartości aktywów netto. Wszystko zależy od miejsca zamieszkania. W niektórych przypadkach można uzyskać ulgę w wysokości 300 000 eur. Dotyczy to sytuacji, gdy nieruchomość jest miejscem zamieszkania.
Podatek od spadków i darowizn
Podatek od spadków i darowizn obowiązuje zarówno rezydentów, jak i nierezydentów. Stawka wynosi od 1 do 7%, a dokładna wartość zależy od zamieszkiwanego regionu. Warto wiedzieć, że w niektórych regionach można starać się o zwolnienie z opisywanego podatku.
Wysokość VAT (IVA)
W Hiszpanii wyróżnia się trzy stawki podatku VAT (IVA):
– IVA general – 21%,
– IVA reducido – 10%,
– IVA superreducido – 4%.
IVA general obejmuje towary oraz usługi. IVA reduido dotyczy m.in. przewozów pasażerskich, oczyszczalni ścieków, zwalczania szkodników, płatnych dróg, imprez sportowych, niepodstawowej żywności. IVA superreducido obejmuje takie artykuły, jak np. podstawowa żywność, leki, książki.
Podatek dochodowy od osób prawnych
Podatek dochodowy od osób prawnych wynosi 25%. Nowe firmy mogą jednak przez pierwsze dwa lata działalności płacić podatek w wysokości 15%. Niższą stawkę otrzymują ci, którzy zdecydowali się przenieść zyski do tzw. rezerwy (na okres 5 lat).
Dostępne ulgi podatkowe
Ulgi podatkowe dla osób przed 65 rokiem życia wynoszą 5,5 tys. eur. Osoby od 65 do 75 roku życia mogą liczyć na ulgę w wysokości 6,7 tys. eur. Powyżej 75 roku jej wartość wynosi 8,1 tys. eur.
Osoby posiadające dzieci w wieku poniżej 25 lat mogą starać się o ulgę w wysokości:
– 2,4 tys. eur na pierwsze dziecko,
– 2,7 tys. eur na drugie dziecko,
– 4,0 tys. eur na trzecie dziecko,
– 4,5 tys. eur na czwarte dziecko,
– dodatkowe 2,8 tys. eur na każde dziecko poniżej 3 lat.
Można również starać się na ulgę w przypadku, gdy mieszkamy z rodzicami/dziadkami w starszym wieku. Ważne jest to, aby łączny dochód domowników nie przekraczał 8 tys. eur. W przypadku rodziców/dziadków w wieku 65-75 lat ulga wynosi 1,15 tys. eur. Jeśli są oni w wieku powyżej 75 lat, to wartość ulgi wzrasta do 2,5 tys. eur.
